армай
арма́й
АРМАЙ м. оренб. татарск. разбойник, губитель, буян; армаить разбойничать, буянить.
Источник:
Толковый словарь живого великорусского языка
на Gufo.me
арма́й
АРМАЙ м. оренб. татарск. разбойник, губитель, буян; армаить разбойничать, буянить.