стражник
М inq. əv. 1. strajnik (inqilabdan əvvəl kənd yerlərində uryadnikətabe olan polis nəfəri); 2. keşikçi, qoruqçu.
Русско-азербайджанский словарьМ inq. əv. 1. strajnik (inqilabdan əvvəl kənd yerlərində uryadnikətabe olan polis nəfəri); 2. keşikçi, qoruqçu.
Русско-азербайджанский словарь