стражник
М inq. əv. 1. strajnik (inqilabdan əvvəl kənd yerlərində uryadnikətabe olan polis nəfəri); 2. keşikçi, qoruqçu.
Источник:
Русско-азербайджанский словарь
на Gufo.me
М inq. əv. 1. strajnik (inqilabdan əvvəl kənd yerlərində uryadnikətabe olan polis nəfəri); 2. keşikçi, qoruqçu.