калюн
калю́н
"холм", олонецк. (Акад. Сл.) Из карельск. олон. kal'l'ivo, вепс. kal'l'i "скала", фин. kallio; см. Калима 102.
Источник:
Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
на Gufo.me
калю́н
"холм", олонецк. (Акад. Сл.) Из карельск. олон. kal'l'ivo, вепс. kal'l'i "скала", фин. kallio; см. Калима 102.