умница
у́мница
м., ж. разг.
1) (умный человек) buena cabeza, cabeza despejada
2) (о ребёнке) niño inteligente (bienmandado)
Источник:
Русско-испанский словарь
на Gufo.me
у́мница
м., ж. разг.
1) (умный человек) buena cabeza, cabeza despejada
2) (о ребёнке) niño inteligente (bienmandado)