хватить

I. сов. dan. 1. bax хватать I; 2. tez yemək (içmək), tələsik yemək (içmək), 3. məc. çəkmək, keçirmək, mə'ruz qalmaq; хватить страху qorxu çəkmək; 4. vurmaq, xarab etmək; морозом хватило посевы əkinləri şaxta vurdu; 5. vurmaq, çırpmaq; ? хватить через край həddini aşmaq, artıq-əskik danışmaq; хватить греха на душу günah eləmək. II. сов. 1. çatmaq, yetişmək, kifayət etmək; 2. dan. gücü çatmaq, bacarmaq; его не хватит на это дело bu işə onun gücü çatmaz.