убитый

1. прич. öldürülmüş, ölən, ölmüş; убитый молнией ildırımdan ölmüş, ildırım vurmuş; 2. в знач. сущ. убитый м, убитая ж; убитые и раненые ölənlər və yaralılar; 3. прил. məc. çox mə'yus, çox qəmli (kədərli, pərişan, dərdli); ? как убитый ölü kimi; богом убитый (убитая) gic, səfeh; молчать как убитый ağzına su almaq; dinib danışmamaq; спать как убитый ölü kimi yatmaq.