излетать

I. несов. köhn. bax излететь. II. несов. 1. hər yeri gəzmək, hər yeri dolaşmaq (uçaraq); он излетал на самолете всю Европу o, təyyarə ilə bütün Avropanı dolaşmışdır; 2. uçuş müddətini başa çatdırmaq, uçub qurtarmaq; мотор самолёта уже излетал свой срок təyyarənin motoru müəyyən edilmiş uçuş müddətini başa çatdırmışdır.