единственный

Прил. 1. tək, yeganə, vahid, bir; у него единственный сын? onun tək bir oğlu var; единственный выход yeganə çarə; 2. məc. müstəsna, misilsiz, tayı-bərabəri olmayan; единственное число qram. tək (say); один единственный tək, yeganə, vahid, vur-tut bir.