рассорить
1. рас/сор/и́/ть (к сор/).
2. рассорить(ся)
рас/со́р/и/ть(ся) (к ссо́р/а) [рас/(с)со́р/и/ть(ся)].
Морфемно-орфографический словарь Тихонова1. рас/сор/и́/ть (к сор/).
2. рассорить(ся)
рас/со́р/и/ть(ся) (к ссо́р/а) [рас/(с)со́р/и/ть(ся)].
Морфемно-орфографический словарь Тихонова