щёлк

I. м məh. bax щелчок 1-ci mə'nada. II. м dan. 1. şıqqıltı; 2. cəh-cəh (quşlarda); 3. в знач. сказ. dan. bir çırtma vurdu; щёлк его по носу onun burnuna bir çırtma vurdu.