обитый

Прич. 1. üz çəkilmiş, üz vurulmuş; диван, обитый клеёнкой müşambadan uz çəkilmiş divan (taxt); 2. çırpılmış (meyvə); 3. yırtılmış, dağılmış, əzilmiş, zədələnmiş; подол платья обит paltarın ətəyi yırtılmışdır (dağılmışdır).