идиом

М dilç. idiom (bir dilə xas olan və mə'nası tərkib hissələrini təşkil edən sözlərin ayrı-ayrılıqda götürülən mə'nası ilə düz gəlməyən sabit söz birləşməsi, məs.: rusca „баклуши бить" yaxud azərbaycanca "gözünün odunu almaq").