мина

I. ж mina; подвести (подложить) мину (кому) məc. dan. ayağının altını qazımaq, quyu qazımaq (birinə). II. ж 1. üz, sifət; 2. üzün ifadəsi; делать весёлую (хорошую) мину при плохой игре təlaşını, narazılığını büruzə verməmək, özünü o yerə qoymamaq, öz narazılığını, müvəffəqiyyətsizliyini üzə verməmək. III. ж tar. mina (1. Qədim Yunanıstanda və Qədim Şərqdə: çəki ölçüsü; 2. qədim yunan pulu). IV. ж xüs. mina (karandaş içi).